“ค่าไฟ” แพง…ใครได้ประโยชน์?
จากกรณีที่ในช่วงนี้พบประชาชนต่างออกมาพูดเรื่องค่าไฟฟ้าของเดือนเมษายน 2566 เป็นจำนวนมากแม้ในคำอธิบายทางวิศวกรรมไฟฟ้าของการไฟฟ้านครหลวง บอกว่า สาเหตุใหญ่ๆมาจากการทำงานของเครื่องใช้ไฟฟ้าในสภาพอากาศที่ร้อนจัด โดยเฉพาะเครื่องทำความเย็นประเภทต่างๆ จะกินไฟเพิ่มมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็มีการตั้งคำถามจากประชาชนโดยเทียบกับการใช้ไฟฟ้าในช่วงเวลาเดียวกันที่เกิดโควิด-19 เหตุใดค่าไฟปีนี้จึงแพงขึ้นเป็นเท่าตัว รวมถึงค่า FT ที่ยังเพิ่มสูงขึ้น ทั้งที่ราคาน้ำมัน และก๊าซ ซึ่งเป็นต้นทุนในการผลิตปรับราคาลงมากพอสมควรแล้ว
นางสาวรสนา โตสิเชื้อสาย อนุกรรมการด้านบริการสาธารณะ พลังงานแล้วก็สภาพแวดล้อม ที่ประชุมหน่วยงานของผู้ซื้อ ได้ตั้งข้อคิดเห็นในประเด็นนี้ และก็ชี้แจงเกี่ยวกับค่าไฟเอาไว้ว่า เริ่มจากที่ค่าไฟฟ้าในตอนนี้จะมีอยู่ร่วมกัน 2 ส่วน หมายถึงค่าไฟฟ้าฐาน ที่เกี่ยวกับหัวข้อการลงทุนที่ไม่เปลี่ยนแปลงบ่อยมาก อาทิเช่น 5 ปีจะมีการเปลี่ยนสักหนึ่งครั้ง รวมทั้ง ค่าไฟเปลี่ยน หรือที่เรียกกันว่า FT ซึ่งจะมีการเปลี่ยนทุก 4 เดือน ตามความเคลื่อนไหวของทุนค่าใช้สอยด้านเชื้อเพลิงรวมทั้งค่าซื้อกระแสไฟฟ้า ที่มาจากการที่ซื้อจากภาคเอกชน ค่าแก๊ส แล้วก็แนวนโยบายจากรัฐบาล ที่จะมีการระบุเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการซื้อไฟสำรองเอาไว้เพื่อความมั่นคงและยั่งยืน โดยมีการนำเอาจำนวน GDP มาร่วมประมาณสำหรับในการระบุความอยากได้ของกระแสไฟฟ้า
ดังนี้ จะมีคณะกรรมการแนวทางพลังงานแห่งชาติ (กพช.) มาร่วมดูรวมทั้งระบุแผนปรับปรุงกำลังในการผลิตกระแสไฟฟ้าของเมืองไทย (PDP) ซึ่งจะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด เรื่องนี้เป็นเรื่องของการออกแบบ PDP ว่าพวกเราอยากกระแสไฟฟ้ามากแค่ไหน ซึ่งนางสาวรสนา มีความคิดเห็นว่าการดีไซน์ PDP ชอบถูกเรียกว่าเป็นตัวเลขด้านการเมืองขึ้นกับฝ่ายบริหารจะเป็นผู้กำหนด ซึ่งก็พบว่า แผน PDP ในตอนก่อนหน้าที่ผ่านมาได้เพิ่มปริมาณสิ่งที่มีความต้องการกระแสไฟฟ้าเพิ่มมากขึ้น ในขณะที่ธรรมดาประเทศอยากได้กระแสไฟฟ้าสำรองเพียงแต่ 10 – 15% ก็พอเพียงแล้ว แม้กระนั้นปรากฏว่าข้อมูลในปี 2565 ไทยมีกระแสไฟฟ้าสำรองถึง 62% แล้ว
“ช่วงเวลาเดียวกันเมื่อมาดูทางด้านยหลักการของรัฐบาลนั้น โดยเมืองกล่าวถึงว่าอยากสนับสนุนเอกชนเข้ามาลงทุนร่วม แม้กระนั้นเมืองไปให้การรับรองผลกำไรให้เอกชน โดยที่มิได้มีการชิงชัย ที่ตรงนี้เรียกว่าค่าความพร้อมเพรียงจ่าย โดยจะมีการตกลงสำหรับเพื่อการจำหน่ายตามปริมานที่มีการตกลงไว้ ซึ่งบริษัทเอกชนจะไม่ขาดทุน เปลี่ยนเป็นว่ามิได้สะท้อนถึงความปรารถนาหัวข้อการใช้กระแสไฟฟ้าที่จริงจริงของประเทศ เนื่องจากว่าพวกเราไปยึดโยงจำนวนที่สมมุติขึ้นมาจากการประเมินการแค่นั้น ซึ่งเห็นว่าคำสัญญา 25 ปีนั้นนาน ในขณะที่กระแสไฟฟ้าของไทยเดี๋ยวนี้มีล้นเกินแล้ว” นางสาวรสนา กล่าว
นอกนั้นแทนที่จะให้ กฟผ. (การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย) จะผลิตจัดจำหน่ายประชากร แต่ไปซื้อกระแสไฟฟ้าจากเอกชนก็เลยทำให้ค่า FT สูง โดยในปี 2565 เมืองจำต้องชำระเงินค่าความพร้อมเพรียงจ่ายไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 4 หมื่นล้านบาทให้กับโรงไฟฟ้าที่มิได้ติดเครื่องเลย แล้วก็พวกที่ขับเคลื่อนโรงไฟฟ้าไม่ครบ โดยสรุปแล้วเมืองก็เลยมีการซื้อกระแสไฟฟ้ามาแพง
สำหรับทางออกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการใช้กระแสไฟฟ้าแพงนั้น เมืองควรจะเกื้อหนุนให้พลเมืองให้ “โซลาร์ รูฟ” บนหลังคา เพื่อราษฎรได้มีการผลิตไฟใช้เองได้ ทุ่นค่าใช้จ่าย แล้วก็ เมืองจำต้องยอมใช้กรรมวิธีหักลบกลบหน่วยกระแสไฟฟ้า (Net Metering) เพื่อลดรายการจ่ายค่าไฟของครอบครัว ยกตัวอย่างเช่น ใน1เดือนใช้กระแสไฟฟ้า 300 หน่วย แม้กระนั้นหากพวกเราผลิตเองได้ 200 หน่วย พวกเราก็จะจ่ายการไฟฟ้าเพียงแค่ 100 หน่วยแค่นั้น ก็พอๆกับเป็นการแลกกัน เวลาเดียวกันกระแสไฟฟ้าส่วนเกินที่บ้านผลิตการไฟฟ้าอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีการรับซื้อคืนเข้าระบบ สำหรับมาตรการเฉพาะหน้าในตอนนี้เมืองควรจะหยุดซื้อกระแสไฟฟ้าจากเอกชนทั้งมวล เนื่องจากว่ากระแสไฟฟ้ามีล้นเกินถึง 62%
สำหรับเหตุการณ์ค่าไฟฟ้าที่แพงเดี๋ยวนี้ นางสาวรสนา มั่นใจว่า พสกนิกรยังจำเป็นต้องแบกรับภาระจากค่า FT ที่พุ่งสูงมากขึ้น เนื่องจากว่าเมืองยังจำต้องชำระเงินค่าความพร้อมเพรียงจ่ายให้กับโรงไฟฟ้าเอกชนที่เมืองได้ลงลายลักษณ์อักษรรับซื้อกระแสไฟฟ้า ทั้งยังโรงไฟฟ้าที่ติดเครื่องผลิต แล้วก็โรงไฟฟ้าที่ยังไม่ติดเครื่องผลิต ก็เลยไม่มีวันทำให้ค่าไฟฟ้าต่ำลงได้ ปัญหาที่หน่วยงานที่เกี่ยวโยงบางทีอาจจะต้องแจกแจงต่อสังคม ภาระหน้าที่เงินลงทุนจากค่าความพร้อมเพรียงจ่าย คุ้มกับสิ่งที่สามัญชนจะต้องแบกรับภาระอยู่ปัจจุบันนี้ไหม รวมทั้งจำนวนไฟสำรองของประเทศที่แม้ว่าจะมีมุมมองความมั่นคงยั่งยืนมาเกี่ยวโยง แต่ว่าการมีมากเกินไป ก็ทำให้เกิดภาระหน้าที่ของชาวไทยที่จำเป็นต้องร่วมกับแบกรับไว้ ในขณะที่การรับรองผลกำไรให้กับเอกชน เมืองควรจะให้หน่วยงานของรัฐแบกรับหนี้สินเอาไว้
แหล่งที่มา kaohoon.com
